Terug bij mij

Linda en Matthijs (van TOT Buiten) hadden me uitgenodigd om mee te gaan op een tweedaagse voor persoonlijk leiderschap. De afgelopen jaren was ik namelijk steeds drukker geworden met opdrachten, het schrijven van een boek, het bouwen van een goed en hecht team en de lokale politiek, dat er amper nog tijd was voor mezelf. Mijn zakelijke en politieke doelen haalde ik wel, maar mijn persoonlijke doelen op het gebied van gezondheid en gezin kon ik niet bijhouden in de drukte. “Als dit af is of als ik dat gerealiseerd heb, neem ik wat meer rust en krijg ik wat meer rust.”, dacht ik. Maar dat moment kwam niet, tenzij ik dat moment bewust voor mezelf creëerde.

Tijdens de tweedaagse persoonlijk leiderschap ging ik onderzoeken wat mijn persoonlijke waarden zijn om voor mijzelf de juiste keuzes te kunnen maken en meer tijd te creëren. Mijn organisatiewaarden waren helder:

• Motiveren om talenten te ontdekken
• Creëren van bewustzijn en
• Zorgen voor elkaar.

Wat betekenen die waarden voor mij op persoonlijk niveau? Hoe komen mijn persoonlijke waarden overeen met mijn organisatiewaarden en belangrijker nog: hoe kon ik meer leven naar mijn waarden om makkelijker in flow te werken en te leven?

Als het gaat om de meer rationele flowfactoren zoals: duidelijke doelen stellen en focus en concentratie, was ik prima in staat om goede omstandigheden te creëren voor flow en kwam ik er ook wel in, maar voor mijn gevoel nooit diep genoeg en het kostte me eerlijk gezegd best moeite en tijd om ‘in the zone’ te komen. Tijdens het schrijfproces realiseerde ik me al eerder dat ik zelf ook nog wel het een en ander te doen had om de juiste omstandigheden te creëren voor meer flow in mijn dagelijkse werk. Voor mezelf, voor mijn team en gezin en voor mijn organisatie Floooow als geheel. Dus toen mijn boek door drukker was geleverd, zat ik een week later met een groep bijzonder fijne mensen bij TOT Buiten.

In het bos en aan het water begon mijn zoektocht naar mijn persoonlijke waarden en och, wat vond ik dat moeilijk. De eerste grote selectie waarden kon ik wel aankruisen en opschrijven, maar hoe meer ik moest schrappen om tot de kern, mijn kern, te komen, hoe moeilijker in het vond. Daar zat ik dan verstopt in het hoge gras, met uitzicht op een prachtige boom en zat ook mijn ‘voelen’ verstopt. Tot coach Matthijs mij vond en op mijn waardenblad schreef: “Je bent deelnemer!”. Daar kwamen de tranen. Ik was inderdaad deelnemer, even geen ondernemer, coach, trainer of flow regisseur.

Heb ik dat meisje, mijzelf, dat vroeger in het hoge gras lag te dromen en te creëren ergens achtergelaten of diep in mij verstopt? Ben ik echt zo geconditioneerd dat ik mijn flow alleen kan bereiken door rationele structuur aan te brengen in mijn werk en leven? Hoe kon ik me weer voelen, zoals dat meisje in het gras zich voelde? Vanuit dromen creëren in plaats van vanuit doelen? Stap voor stap kwam ik tot mijn persoonlijke waarden:

• Evenwicht
• Gezondheid
• Aandacht
• Persoonlijke groei
• Creativiteit
• Verantwoordelijkheid
• Vreugde en
• Autonomie

De eerste drie waarden: evenwicht, gezondheid en aandacht zijn waarden die de andere vijf waarden kracht geven. En juist die waarden had ik de afgelopen jaren flink verslonsd, dus het was tijd om ze na te gaan leven.

Omdat deze waarden in mijn overvolle leven in de verdrukking zaten, moest ik iets laten gaan. Ik moest opruimen. “Van alle dingen die je doet, waar zou je afscheid van willen nemen om te kunnen leven naar jouw waarden?”, vroeg Matthijs. Stellig, zoals ik kan zijn, antwoordde ik: “De politiek”. Om het vervolgens het liefst weer voor me uit te schuiven, want het is tenslotte nog maar een half jaar tot de nieuwe verkiezingen. Ik voelde me verantwoordelijk voor de fractie, mijn kiezers en de rol en taken die ik op me had genomen. “Een half jaar, tot maart 2022 en het afmaken, houd ik nog wel vol.”

Matthijs nam geen genoegen met mijn woorden. Eerder had hij me er al op gewezen dat verantwoordelijkheid ook verantwoordelijkheid nemen voor mezelf betekent. Verantwoordelijkheid voor mijn eigen gezondheid bijvoorbeeld, want wat had de fractie eraan als ik gedurende het komende half jaar om zou vallen? Welke verantwoordelijkheid nam ik dan? Als ik niets meer kan, opgebrand ben? Welke verantwoordelijkheid nam ik dan voor mijn gezin? Hoe kon ik dan vreugde ervaren, autonoom en creatief zijn en persoonlijke groei doormaken? Ik huilde en voelde de paniek opwellen.

Kon ik dat maken? Kon ik mijn fractie zo in de steek laten, terwijl ze er alles aan deden om mijn rol behapbaar te maken in combinatie met mijn groeiende zakelijke ontwikkelingen? En wat voor gevolgen heeft dat voor Danny, die in 2019 al het stokje van fractievoorzitter van mij had overgenomen toen ik hem dat als verjaardagscadeau voor mijzelf vroeg om meer tijd voor Floooow te kunnen vrijmaken? Hij zou de fractie een half jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen opnieuw moeten reorganiseren. Niet ideaal.

Allerlei gedachten en argumenten raasden door mijn hoofd. En terwijl ik, na onze wandeling, achter Matthijs de trap opliep nam ik een besluit: ik ging het doen, mijn verantwoordelijkheid nemen. En vanaf dat moment liet het meisje in mij zich weer een beetje meer zien.

Op de terugweg van de tweedaagse persoonlijk leiderschap belde ik Danny, de fractievoorzitter om mijn ervaring en besluit te delen. Gespannen vroeg ik: “Wat vind jij ervan? Wat doet dit met jou?” Danny antwoordde: “Als dit goed is voor jou, je gezin en jouw gezondheid, dan sta ik volledig achter je. Ik vind het jammer, want ik waardeer je als politica, maar ik vind je nog belangrijker als mens.”

Twee weken later, op 1 oktober, lanceerde ik mijn boek ‘Flow in organisaties’ en sprak ik mijn gasten toe als Rachel, als mens, zoals ik echt gewaardeerd word. Het meisje dat verstopt zat achter kennis en ervaring kwam tevoorschijn en ik straalde als nooit tevoren. Ik kon flow ervaren vanuit ZIJN.

Een week later, op mijn verjaardag, nam ik afscheid van de raad. Als cadeau kreeg ik fijne woorden van de burgemeester, een liefdevolle speech van Danny en een prachtig boek vol mooie woorden die aangeven hoe anderen mij zien.

Ik bleek dichter bij mezelf te zijn dan ik dacht en nu is ze er weer: het meisje uit het gras. Terug bij mij.